Rust vóór het eten, waarom zitten alleen niet genoeg is

Veel mensen laten hun hond netjes zitten voordat hij mag gaan eten. Dat klinkt logisch en wordt vaak gezien als een teken van goede opvoeding. Toch zie je in de praktijk dat dit zelden het effect heeft dat mensen ervan verwachten. Zitten zegt namelijk niets over de innerlijke rust van je hond.

Wat er vaak gebeurt, is dat je hond wel zit, maar ondertussen volledig vol spanning staat. Het lichaam strak, de ogen gefixeerd op de bak, de ademhaling hoog. Tijdens het voorbereiden van het eten bouwt de opwinding zich steeds verder op. Vervolgens geeft de eigenaar, vaak met stemverheffing of enthousiasme, het signaal dat de hond mag eten. Je hond schiet als een veer los en stort zich op het eten.

In plaats van rust aan te leren, bevestig je hiermee juist opwinding. Je hond leert zichzelf in te houden tot hij mag exploderen. Je bereikt er dus niets mee en in sommige gevallen vergroot je zelfs frustratie, overprikkeling en voedselgerelateerde agressie.

In mijn hondenhotel hoor ik dit vaak wanneer mensen hun hond komen brengen.
“Hij moet wel zitten hoor, voordat hij mag eten.”
Opvallend genoeg zijn dit bijna altijd de honden die tijdens het voorbereiden van het eten al druk, onrustig en gespannen zijn.

Wat veel beter werkt, is het aanleren van duidelijke regels, grenzen en structuur, waarbij een belangrijk onderdeel bestaat uit geduld. Net als bij kinderen willen we niet dat ze continu opspringen, aandringen, zeuren of voor je voeten lopen. Ze leren dat rustig wachten loont.

Grenzen betekenen dat ieder wezen, mens en hond, zijn eigen ruimte heeft. Door dit consequent en kalm toe te passen, leert je hond al vanaf het begin dat ontspanning de sleutel is tot alles wat hij graag wil. Geduld wordt beloond met iets heerlijks, maar alleen als je hond echt ontspannen is.

Hoe je dit in de praktijk toepast

Bereid het eten rustig voor terwijl de voerbak nog op het aanrecht staat. Je hond mag in dezelfde ruimte zijn, zolang hij kalm blijft. Geen fixatie, geen onrust, geen spanning. Pas wanneer je hond zichtbaar ontspannen is, een losse houding, een zachte blik en een rustige ademhaling, pak je de bak op en zet je deze rustig op de grond. Dat moment is de beloning.

Lukt het niet om je hond rustig te krijgen tijdens het voorbereiden van het eten, ga dan bewust iets anders doen. Het liefst op dezelfde plek. Vouw theedoeken op, ruim een kastje op, doe de was of begin alvast met koken voor jezelf. Je verlegt de focus zonder woorden of correcties.

Pas op het moment dat je hond afhaakt, of er rustig bij gaat liggen, ga je weer verder met het eten voor je hond. Zo leert je hond dat opdringerig gedrag niets oplevert en dat ontspanning juist maakt dat het proces weer doorgaat.

Dit werkt veel beter dan een bak die al op de grond staat, waar van bovenaf met een grote schep het eten in wordt gegooid. Dat zorgt vrijwel altijd voor extra opwinding en spanning.

Wanneer het eten op is, pak je de bak weer op, wast hem af en zet hem weg. Zo leert je hond dat eten rustig verschijnt en rustig verdwijnt, en dat dit alleen gebeurt in een kalme en ontspannen setting.